Rock Werchter verkoopt alsmaar minder vlot uit. De officiële reden is dat er veel minder buitenlanders naar België zouden komen wegens de terreurdreiging. Werchter ligt precies toch wel in een iets ander land dan Boom. Daar vechten buitenlanders om een ticketje te bemachtigen voor dat Vlaamse belevenisfestival.
Te weinig buitenlanders? Leuk om dit nog eens te lezen in deze barre tijden van vooral te veel buitenlanders. Ik vrees echter dat er toch wel meer aan de hand is. Rock Werchter is een klassieker, een beetje het Woodstock van België. Alleen is het veel beter en vooral strakker georganiseerd dan Woodstock. Meer nog, waarschijnlijk is Werchter het best georganiseerde festival van België en misschien wel van Europa. Zowel in het managen van de bezoekers en hun customer journey, als in het managen van de resultaten is Werchter een toppertje! Werchter neigt naar de perfectie. Ook met managen van het regenweer zijn ze weer ongelooflijk professioneel bezig. En ook in het managen van de veiligheid tonen ze zich weer als eerste van de klas. De AC/DC-oefening was ook al weer perfect verlopen.
En toch verkoopt die perfectie niet meer uit. Hoe komt dat toch? Ik vrees dat er zich net in dat perfecte management een probleem toont. Het festival Rock Werchter heeft waar ze goed in is, door de jaren heen, nog beter gemaakt. Ze zijn goed in het verzamelen van godenheadliners die je enkel en alleen op Werchter kan zien, en ze zijn goed in het perfect managen van de customer journey. Dat laatste vooral door zelf alsmaar meer in handen te nemen. Elk jaar wat meer controle: meer campings in handen van Live Nation en ook de drank- en eetverkoop op de weg naar het festival worden alsmaar meer door de organisatoren zelf gemanaged. Het excuus om die customer journey zelf volledig te gaan monetizen is altijd opnieuw het garanderen van kwaliteit. Dat klopt natuurlijk wel, maar tegelijkertijd krijg je een saaie standaardisering van het aanbod. Werchter dus in de problemen door de eigen managementperfectionering, maar er is nog meer aan de hand.
Doorheen de luxe van jarenlange uitverkochte edities, is Werchter ook wat vergeten dat de bron van vernieuwing van het festivalpubliek bij de jeugd zit. Vorig jaar is die jeugdbron al zwaar geschoffeerd door het festival zomaar een weekje te vervroegen voor die ouwe knarren the Foo Fighters. De reacties hierop bij mijn studenten waren ronduit vernietigend. Dan maar kijken voor een ander festival. Sziget misschien, of Balaton, of Best Kept Secret, of Deep in the Woods of Dour dat alles behalve gestandaardiseerd overkomt en een oase van Romaanse vrijheid toont in het veel te strakke Vlaamse festivallandschap.
En dan is Rock Werchter nog iets vergeten. De tijd van die pure podiumafgoderij is toch wel wat op zijn eind aan het lopen is. Het festival Burning Man, in de Nevadawoestijn is dan wel de uitzondering, maar hun idee van radical selfexpression staat echt wel haaks op de opgedrongen éénrichtings, of topdownpodiumbeleving op Werchter en andere godenfestivals. Burning Man, met in ons land een heel klein broertje Barefoot, en in Nederland de meteen uitverkochte kopie Where the sheep sleep, toont ons zeker ook niet het Walhalla van de festivals, maar geeft wel richting in wat de mens van de 21ste eeuw net iets meer wil.
En last but nog least: wat Rock Werchter en met hen de overheid vooral blijkt te vergeten, is dat mensen niet verplicht zijn om naar Rock Werchter en gelijkaardige grote festivals te gaan. Dat je dus niet zomaar elk jaar meer geld kunt vragen, en elk jaar meer managementfähige, maar vooral verstarrende, regeltjes kan opleggen. Ik was vorig weekend op Couleur Café, en daar kreeg een vriend van mij een boete van, naar ‘t schijnt, 150 euro, omdat hij op een verkeerde plaats een sigaret opstak. In een tent die voor de aanhoudende regen net gesloten was. Komaan zeg, je gaat door regen en wind naar een festival om daar dan een boete te krijgen. Trouwens Couleur Café, een fantastisch festival vol openheid, had hier niets mee te maken, dat was iemand met politionele bevoegdheid van ministerie van volksgezondheid. Een beetje controleren mag wel, maar het volledig willen managen van festivals en dus ook 4 dagen Werchter, waarbij er alsmaar meer – ook wettelijk opgelegde- ‘dont’s’ worden opgedrongen, en je net iets teveel voelt dat je als bezoeker heel technisch wordt behandeld richting winstmaximalisatie, is voor vele jongeren, met festivalkeuzes in overvloed, van het goede teveel.
Komt het nog goed met Rock Werchter? Het is een prachtig instituut, een monument zelfs, sinds 1975, en dat krijg je niet zomaar kapot. Microsoft bestaat ook nog altijd. Maar misschien moet Herman de 10 principles van Burning Man eens lezen. Dat is toch wel een ander verhaal, en daar vechten buitenlanders ook alsmaar meer om tickets te bemachtigen voor een festival zonder goden. Meer nog, dat is een verhaal waar ze de god op het eind, allemaal samen ritueel verbranden.
Nederlands